اعصاب نمیذازند که ...

والا دیوانه شدیم این روزها ... نزدیک خوابگاه ما چند تا ستاد انتخاباتی زدند که اکثرش هم مربوط به شورای شهره . کلاً ریاست جمهوری اینجا اهمیت خاصی نداره ...
صدای باند ضبط ها اینقدر بلنده که مغزمون قاطی کرده . همه شعرهایی که یادمون بود ، این روزها مخلوط شده :
یار دبستانی من ، جلوه کن در آسمان ، همچو مهر جاودان ، تکلیف عشقمون رو بگو که من بدونم ، اگه از آسمون خنجر بیایه ، اگه تیمور با لشکر بیایه ، تو قلب تو دیگه جایی واسه امثال من نیست و ، ستیغ و صخره و دریا و هامون ، ارس ، زاینده رود ، اروند ، کارون ، وطن یعنی سرای ترک یا پارس ، وطن یعنی خلیج تا ابد فارس ... وطنم ای شکوه پابرجا ، ترکه بیداد و ستم مونده هنوز رو تن ما ...

خدا رو شکر که انتخابات شوراها به دور دوم کشیده نمیشه وگرنه معلوم نیست توی امتحان قارچ شناسی و گوارش چه اراجیفی می نوشتیم ...!!!