ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |
بچه که بودیم چه دل های بزرگی داشتیم ؛
اکنون که بزرگیم چه دلتنگیم ...
کاش دلهایمان به بزرگی بچگی بود ؛
کاش همان کودکی بودیم که حرفهایش را از نگاهش می توان خواند ...
کاش برای حرف زدن نیازی به صحبت کردن نداشتیم ،
کاش برای حرف زدن فقط نگاه کافی بود ،کاش قلبها در چهره بود ؛
اما اکنون اگر فریاد هم بزنیم کسی نمی فهمد و دل خوش کرده ایم که سکوت کرده ایم ...
رفیق باید :
ادریس باشه ...
به سلامتی ادریس آرزومند ... مرام و معرفتی که گذاشت رو هیچ وقت فراموش نمی کنم ...
به افتخار همه اونایی که از علوم پایه بدشون میاد و به لطف خدا قبول شدند ...
به افتخار اونایی که دو تا درس رو صفر زدند و دو تا رو صد درصد ...!!!
به افتخار دکتر نمازی و دکتر شموسی ...
به افتخار دکتر گل محمدی ...
بزنید اون دست قشنگه رو ...
خوب خدا رو شکر ...
این هم از بیست این ترم ...!!!
بالاخره بعد از سه ترم انتظار تونستم این ترم این درس رو بردارم ...
اینقدر خوشحالم که اگر خبر خراب شدن دانشگاه رو بهم می دادند ، اینقدر خوشحال نمیشدم ...!!!
به افتخار فتوحات ناپلئونی ترم پنج ...
و به امید پاس کردن آزمون جامع وحشتناک علوم پایه ...
آخ دلم ؛ هیچکی کنارت نیست ، سر کن با خودت / زیر و رو شو ، دنیا رو زیر و زبر کن با خودت
وقتی می بینی خودت داره کلافه ت می کنه / از خودت پا شو ، خودت باش و سفر کن با خودت
هر زمستون پیش از اینکه ریشه پا بندت کنه / شاخه ت رو بردار و تمرین تبر کن با خودت
یا بسوز و دونه دونه مرگ برگهات رو ببین / یا بسوز و جنگلی رو شعله ور کن با خودت
سر بگردونی ، مسیر روبروت رو باختی / از پل تردید با قلبت گذر کن ، با خودت
تنها موندی با خودت ، با دشمنت ، با دوستت / آخ دلم هیچکی کنارت نیست ، سر کن با خودت
هر زمستون پیش از اینکه ریشه پا بندت کنه / شاخه ت رو بردار و تمرین تبر کن با خودت
یا بسوز و دونه دونه مرگ برگهات رو ببین / یا بسوز و جنگلی رو شعله ور کن با خودت