دوستانه ۳۲۱

فاش می‌گویم و از گفته خود دلشادم		بنده عشقم و از هر دو جهان آزادم
طایر گلشن قدسم چه دهم شرح فراق		که در این دامگه حادثه چون افتادم
من ملک بودم و فردوس برین جایم بود		آدم آورد در ایـن دیـر خـراب آبادم
سایه‌ی طوبی و دلجویی حور و لب حوض		به هوای سر کوی تو برفت از یادم
نیست بر لوح دلم جز الف قامت یار		چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم
کوکب بـخت مـرا هیچ منجـم نشناخـت		یا رب از مادر گیتی به چه طالع زادم
تا شدم حلقه به گوش در میخانه عشق		هـردم آید غـمی از نو به مبارکبادم ...

دانیال حداد دوشنبه 25 شهریور 1392 ساعت 01:15

1 نظر

زهر مار ...

سلام دوستان

امروز ساعت 17 رسیدم خونه ... از مسافرتی برگشتم که از زهرمار هم بدتر بود برام ...

همه میرن مسافرت و خوش میگذرونند و من فقط میخواستم سریعتر برگردم به مشهد ...

این مازندران هم کلاً آفتاب نداره ؛ ماهی نداشتید ، ویتامین دی از کجا میاوردید ؟!!!

آدم به اینترنت هم که دسترسی نداره ، انگار دستش از زمین و آسمون کوتاه شده ...!!!

فشار روحی ...!!!

دانیال حداد شنبه 23 شهریور 1392 ساعت 22:43

8 نظر