در سایه سار نخل ولایت

خجسته باد نام خداوند، نیکوترین آفریدگاران

که تو را آفرید 

از تو در شگفت هم نمی توانم بود

که دیدن بزرگیت را، چشم کوچک من بسنده نیست

مور، چه می داند که بر دیواره ی اهرام می گذرد

یا بر خشتی خام.

تو، آن بلندترین هرمی که فرعونِ تخیّل می تواند ساخت

و من، آن کوچکترین مور، که بلندای تو را در چشم نمی تواند داشت ...

... 

ما که رفتیم ...

زندگی توی آدم ها بهتره ... برگشتیم به زندگی آدم ها

ما که رفتیم نگران ... تو بمان با دگران ...!!!